"Қызылорда ОПД ЕҚҚІҚБ тарапынан жарияланған байқауға"
Есірткі туралы ертегі
Бір кездері алыс жерде, үлкен орманда көптеген жануарлар мен құстар тыныштықта өмір сүріп жатты. Бұл орманның ішінде көп түрлі гүлдер мен ағаштар өсіп, аңдар мен құстар бір-бірімен достықта, бейбіт өмір сүретін. Алайда,орманның бір шетінде бір жұмбақ ағаш өсіп тұрды. Оның жемістері өте қызық еді, түсі өзгеше, көз тартарлықтай жарқырап тұратын. Бұл ағаштың жемістерін ешкім бұрын-соңды көрмеген, бірақ оларды жейтіндер біртүрлі қызық сезімдерге бөленіп, бәрі тек соны ғана ойлап, оны іздейтін еді.
Ол жемістердің құпиясы мынада еді: оларды жегендер өздерін ерекше сезінетін, бірақ бұл сезімдер уақыт өте келе өзгеріп, әлсіздікке, көңіл-күйдің төмендеуіне, жаман ойларға ұласып кететін. Ормантұрғындары бұл ағаштың жемістерін жей бастағаннан кейін олардың арасында бейбіт өмір бұзылып, жанжалдар жиілеп, адамдар мен жануарлар бір-бірінен алшақтап кетті. Осы кезде ормандағы дана қария сары құс барлық тұрғындарды жинап, үлкен жиналыс өткізді.
– Құрметті орман тұрғындары, – деп бастады ол сөзін, – бізге мұндай қауіпті ағаш туралы ескерту қажет. Бұл жемістер тек уақытша ғана рахат сыйлайды, бірақ соңында олар адам мен табиғат арасындағы байланысты үзіп, сені жалғыздыққа қалдырады. Бізге осы жемістерді жемеу керек, себебі олар бізді ақырында жалған әлемге алып барады.
Барлық орман тұрғындары сары құстың айтқандарын тыңдап, олар жемістерден аулақ болуға уәде етті. Бірақ бір күні, жас түлкі өзінің досы — жас қоянды көреді.Қоян жемісті байқап, оған жақындап кетеді.
– Бұл не? – деп сұрады түлкі .
– Бұл ағаштың жемісі! – деп жауап берді қоян, – Оны жеп көруге болар. Барлығы оны көп айтады, мен де көруім керек.
Түлкі басын шайқап:
– О, қоян, бұл жемістер адамды басқа әлемге алып кетеді. Бізге олар қажет емес. Олар тек қана уақытша рахат, бірақ соңында өкініш пен қайғыға әкеледі, – деп ескертті.
Алайда қоян түлкінің сөзіне құлақ аспай, жемісті алып жей бастады. Біраз уақыттан кейін оның көзі жанып, көңіл-күйі көтеріліп, әлемнің барлығы оған өте әдемі көрінді. Ол тек осы жемісті іздеп, соны ғана ойлап жүрді.
Алайда күндер өте келе, қоян әлсірей бастады. Оның көңілі құлазып, әлем бұрынғыдай жарқын болмады. Ол өзінің қателігін, түлкіні іздеуге шықты.
– Түлкі, менің жағдайым өте қиын, мен қателестім, – деді қоян аянышты үнмен.
Түлкі оған қарап, жылы күліп:
– Мен саған ескерткен болатынмын, қоян. Жемістер тек уақытша қуаныш береді, бірақ оларды жеген соң шынайы өмірді ұмытып қаласың. Енді біз олардан аулақ болуымыз керек, себебі нағыз бақыт — бұл табиғатта, достықта және шынайы сезімдерде.
Қоян өзінің қателігін түсініп, орманға қайта оралды. Сол сәттен бастап ол табиғатпен, достарымен және шынайы әлеммен қайта байланыс орнатты. Олар есірткі сияқты жалған қуаныштан аулақ болып, шынайы өмірді қайтадан бағалауға үйренді.
Бұл оқиға ормандағы барлық тұрғындарға үлкен сабақ болды. Олар ешқашан жалған қуаныштарға алданып, шынайы өмірден қол үзбеуге ант берді. Ал сары құс олардың батылдығын мақтап, бұл ертегінің соңында айтқан сөздерімен орманды жаңадан жалынды, бақытты өмірге бастады:
Қорытындылай келе: «Есірткі – уақытша қуаныш, бірақ ол шынайы өмір мен бақытты бұзады. Нағыз бақыт табиғатта, достықта және шынайы сезімдерде, сондықтан есірткіден аулақ болып, өмірдің қадірін білу керек».
– Нағыз қуаныш – бұл шынайы өмір, табиғат пен достықтың қадірін білу. Жалған нәрселерге алданып қалмаңыздар!
#есірткітуралыертегі Нұрхан Шүлезбай Қызылорда облысы Қазалы ауданы Бірлік ауылы №102 мектебінің 6-сынып оқушысы
Өзге де жаңалықтарды оқу үшін Telegram арнамызға жазылыңыз!