Алаң да алаң, алаң күн.
Құтпан қойнында ұлы рух жатыр даламның.
Арыстарымнан арыстан болып туғанмен,
Намыстарынан жаралдым.
Алдаспан жүзі арымның,
Отан деп өлсем обалым кімге, қадірлім?
Тұмар қаласы иісі қазақтың – Астана.
Тұран даласы Тәңірдің.
Шаһардан едім ел білген.
Қаһарман едім төбеден тажал төндірген.
Ой, арман ғажап!
Азаттық деген осы ма?
Оянған қазақ көрдім мен.
Оянған қазақ, самғар көк.
Жерұйық іздеп, Желмая мінген хандар көп.
Талдырмай қыран қанатын, тоздырмай тұлпар тұяғын,
Ұрпаққа жетсем, арман жоқ.
Жаһан жұртына ұрандап,
Күмбірлеп тұрса домбыра үні мұнар бақ.
Баһадүрлердің ұлы далада қалмай ма,
Әруақтары бір аунап.
Тәуелсіздікті дің етіп,
Ар-намысымды аттың жалына түнетіп,
Елдің басына еркіндік сүйген ер келді,
Көк Тәңірімді ту етіп.
Асылдан сынық қалдырып,
Ғасырдан ғасыр жасаса жұртым мәңгілік.
Қорған салмаймыз, қорған боламыз ғаламға,
Рухымыз қайта жаңғырып.
Тіліңді кесіп кім алсын,
Аттанда, Алаш, атаңнан қалған ұрансың!
Отанды сүйсең, оты мен суын менше сүй,
Намыссыз емес шығарсың…
Алдаспан жүзі арымның,
Отан деп өлсем обалым кімге, қадірлім?
Қаласа Құдай, мәңгілік елге айналар,
Қараша жұрты Тәңірдің.
Ақжол ТҮМЕНБАЙ
Өзге де жаңалықтарды оқу үшін Telegram арнамызға жазылыңыз!